Hayatta kalmak için yardım istemek

Merhaba arkadaşlar!

Benim adım Suchithra Kalarikkal (tüm arkadaşlarım ve akrabalarım bana Astha der). Bangalore merkezli bir LGBTQI organizasyonunda çalışan 25 yaşında bir kadınım. Aslen Kerala'lıyım ve son altı yıldır Bangalor'da yaşıyorum. COVID kısıtlamaları ve işçi sınıfı geçmişim nedeniyle son altı aydır büyük bir mali krizle karşı karşıyayım. Bangalore'da kiralık bir evde yaşıyorum. Partnerim bir Trans Adam (Transseksüel Adam) ve evinden ayrılalı sadece bir yıl oldu. Henüz kimlik ve evraklarını alma sürecinde olduğu için henüz bir işi yok (Hindistan'da Translar için bunları almak çok zor). Evimizde çalışan tek kişi benim.

Ailem Kerala'da ve ikisi de yaşlı, 70 yaşın üzerinde. Annem 25 yıldır astım hastası ve tedavi görüyordu. Ama şimdi durumu çok daha kötüye gitti ve doktor kalp enfeksiyonu olduğunu söyledi. 6. ayda dört kez hastaneye kaldırıldı ve her seferinde 20k - 40k tuttu. Kardeşlerim de masrafı paylaşıyor ama onlar da benim gibi hayatta kalmak için mücadele ediyorlar. Bu COVID krizi bizi gerçekten çok kötü etkiledi. 9 Eylül'de tekrar hastaneye kaldırıldı. Son 5-6 aydır hırıltılı nefes aldığında dışarıdan oksijen almak zorunda kaldı, ama sürekli değil. Şimdi doktor taburcu olduktan sonra hayatta kalmak için her zaman oksijen kullanması gerektiğini söylüyor. Bir oksijen tüpü 750 / - Hindistan rupisine mal oluyor ve sadece iki gün sürüyor.

Hikayemi paylaşırsanız çok mutlu olurum!