ความฝัน อนาคตของฉัน "ช่วยฉันเติมเต็มความฝัน เป็นนักบิน"

สวัสดีทุกคน,

สวัสดี ฉันชื่อ Rusty Morales ฉันเป็นชนพื้นเมืองเอกวาดอร์จากครอบครัวที่มีสมาชิก 8 คน ฉันจะเล่าเรื่องของฉันให้คุณฟังหน่อย ฉันจะตื่นเต้นมากถ้าคุณได้อ่าน

--- * ---

คุณเคยถูกถามตอนเด็กๆ ไหมว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร? หลายครั้งที่พวกเขาถามฉันและทุกครั้งที่คำตอบคือ: ฉันอยากเป็นนักบิน! นั่นคือความฝันของฉันและเชื่อฉัน ... ฉันจะทำให้มันเกิดขึ้น

--- * ---

เมื่อคราวที่แล้วในวัยเด็กของฉัน เหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้นที่ทำเครื่องหมายชีวิตของฉัน ฉันจำไม่ได้ชัดเจนว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เพราะฉันอายุเพียง 2 ขวบเท่านั้น เช้าวันหนึ่งอันเงียบสงบ แม่ของฉันที่ทำงานวันแล้ววันเล่าเป็นผู้นำกลุ่มผู้ประกอบการสตรี เธอได้รับข่าวว่าเธอได้รับเชิญให้เข้าร่วมโปรแกรมการฝึกอบรม โปรแกรมนี้อยู่ที่กาลาปาโกส

คนที่ชวนแม่และคณะก็พาไปเท่านั้น ทริปนี้อีกยาวไกล แม่เลยตัดสินใจพาแม่ไปด้วย ขอบคุณพ่อที่ทำงานอย่างหนักเพื่อครอบคลุมค่าใช้จ่ายระหว่างการเดินทาง เราจึงสามารถออกเดินทางได้ กาลาปากอส

ฉันไม่มีความทรงจำที่แน่ชัด มันเป็นเพียงความทรงจำชั่วขณะเมื่อฉันเห็นรูปถ่าย แม่ของฉันบอกว่า & nbsp; ฉันได้มีโอกาสเข้าไปในห้องนักบินของนักบินที่ควบคุมเครื่องบินในขณะที่เขียนสิ่งนี้ ฉันคิดว่าช่วงเวลานั้นเป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน มันคงเหลือเชื่อมากที่ได้เห็นทุกทีมและทุกสิ่งที่ คนขับต้องควบคุมว่าฉันทิ้งความฝันนั้นไว้ในตัวฉัน

จากวินาทีนั้นไปเกิดความรู้สึกนึกคิดขึ้นในใจ เป็นแรงผลักดันให้ฉันเลือกว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร ในวัยเด็กและวัยรุ่นทั้งหมดของฉัน ฉันค้นคว้าเกี่ยวกับเครื่องบิน ทุกครั้งที่บินผ่านท้องฟ้า ฉันวิ่งหนีไป ดูว่าเครื่องบินลำไหนผ่านบ้าง พอดูภาพก็รู้ชัดว่าเป็นเครื่องบินโบอิ้ง 737-400 ของสายการบิน Tame เมื่อไหร่ที่ครอบครัวไปสนามบิน ฉันก็ไปกับพวกเขาด้วย จำได้ว่าตอนไปสนามบินตอนที่น้องชายต้องเดินทาง ตอนนั้นเขาอายุ 8 ขวบแล้ว ไม่รู้ว่าได้มายังไงแต่เห็น นักบินสองคนเข้าไปในสนามบินที่สนามบิน ฉันจำพวกเขาได้ทันทีด้วยเครื่องแบบของพวกเขา ฉันไม่สนใจอะไรเลยที่ฉันวิ่งไปทักทายพวกเขา ฉันบอกพวกเขาว่า "ฉันอยากเป็นเหมือนคุณ" หนึ่งในนั้นยิ้มแล้วเดินเข้ามาหาฉัน เขาพูดว่า: " อย่ายอมแพ้ ก้าวไปข้างหน้าเสมอ และวันหนึ่งคุณจะสามารถโบยบินไปบนท้องฟ้าได้” ฉันจะจำคำเหล่านั้นไว้ในใจเสมอ จนกว่าฉันจะบรรลุทุกสิ่งที่ฉันฝันถึง

ทุกครั้งที่เครื่องบินดังขึ้น ฉันมองดูว่ามันบินได้สูงแค่ไหน และทุกครั้งที่ฉันสังเกตมัน ฉันฝันว่าวันหนึ่งจะอยู่ที่นั่นบนท้องฟ้า

มันเป็นเส้นทางที่ซับซ้อนและยาวสำหรับฉัน แต่ฉันมักจะพยายามในการศึกษาแม้ว่าพ่อแม่ของฉันไม่สามารถช่วยฉันได้เนื่องจากสถานการณ์ทางเศรษฐกิจของพวกเขา ฉันสัญญากับพวกเขาว่าสักวันหนึ่งฉันจะเป็นนักบิน ฉันมี เพื่อให้บรรลุอะไรก็ตาม

นั่นคือวิธีที่ฉันอยู่ที่นี่เพื่อมองหาโอกาสที่จะช่วยให้ฉันบรรลุเป้าหมาย เงินที่พวกเขาบริจาคจะมีค่ามากสำหรับฉัน ในขณะที่เขียนเรื่องนี้ ฉันกำลังสมัครเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย San Francisco de Quito ฉันมี ฉันได้รับ ทุนเรียนต่อผมไม่ถือว่าเสียเวลา ตรงกันข้าม ผมมองว่ามีความเป็นไปได้สูงที่จะได้เรียนเพื่อเป็นนักบินในอนาคตอันใกล้นี้

ฉันจะทำงานหนักและพยายามทุกวันฉันต้องการประหยัดเงินเนื่องจากในโรงเรียนการบินไม่มีทุนการศึกษาและค่าเล่าเรียนสูงเกินไปแม้ว่าถนนจะไม่ง่าย แต่ก็มีอุปสรรคมากมาย วันที่ฉันจะทำตามความฝัน คือการโบยบินไปบนท้องฟ้าอันไร้ขอบเขต

ขอบคุณที่มาที่นี่ ฉันส่งกอดคุณ

คุณจะทำให้ฉันมีความสุขมากถ้าคุณใช้ปุ่ม [สนับสนุนโดยการแบ่งปัน] เพื่อแบ่งปันโครงการของฉัน!