ฉันอยากเดินจริงๆ!

สวัสดีฉันชื่อ Gorbach Irina จากเบลารุส แต่ตอนนี้ฉันอยู่ที่รัสเซีย

ฉันมีอุบัติเหตุที่โชคไม่ดีเมื่อหลายเดือนก่อนทำให้ฉันมีปัญหาเรื่องการเดิน

ตั้งแต่ฉันเป็นพลเมืองของเบลารุสฉันกำลังรวบรวมเงินเพื่อจ่ายค่าฟื้นฟูในรัสเซียเพื่อให้ฉันสามารถเดินได้ตามปกติอีกครั้ง ฉันไปแล้วสำหรับเดือนที่ห้าเนื่องจากฉันไม่ลุกจากเตียง ...

ฉันตกจากพลับพลาฮอกกี้

มันเกิดขึ้นเมื่อเดือนสิงหาคม 2562 ฉันตกจากพลับพลาฮอกกี้

ฉันนั่งบนที่นั่งแถวบนฉันจำได้ว่ามันเป็นตอนเย็นมันมืด ฉันสะดุดและล้มกลิ้งลงประมาณ 2 เมตร

ตลอดสัปดาห์ที่ฉันเดินอย่างอิสระขาของฉันบวมบวมกลายเป็นสีน้ำเงินและเจ็บเล็กน้อย ฉันคิดว่าถ้านั่นเป็นเรื่องเล็กเรื่องหนึ่งว่ามันเป็นรอยช้ำง่ายและทุกอย่างจะหายไปเอง ฉันแค่ทาเท้าด้วยขี้ผึ้งและเจลจากรอยฟกช้ำ เย็นวันหนึ่งฉันมีอุณหภูมิสูงถึง 40 องศา

ฉันทำการผ่าตัดสองครั้งเพื่อทำความสะอาดขาของฉัน

หลังจากที่ฉันเป็นไข้ฉันก็เข้านอน ในตอนเช้ามีฟองบวมสีดำขนาดใหญ่ปรากฏอยู่ใต้หัวเข่าของฉัน ฉันถูกพาไปที่โรงพยาบาล Baumanskaya 29 ในมอสโกหลังจากนั้น

ฉันเข้ารับการผ่าตัดครั้งแรกฉันตัดขาของฉันตั้งแต่ต้นขาด้านในถึงข้อเท้า ฉันอยู่ในความดูแลอย่างหนักเป็นเวลา 10 วัน จากนั้นฉันก็ย้ายไปที่หอผู้ป่วยทั่วไป

ในเดือนตุลาคมฉันได้รับการปลูกถ่ายผิวหนังอีกสองซี่จากขาที่แข็งแรงเป็นครั้งแรกผิวที่ขาเจ็บของฉันไม่คุ้นเคยพอฉันต้องเข้ารับการผ่าตัดครั้งที่สอง

ในเวลานั้นฉันไปที่ห้องน้ำโดยใช้สายสวนและใส่ในเรือพยาบาลเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ฉัน ฉันไม่ได้นอนหลับสบายในเวลากลางคืนเพราะขาของฉันเจ็บมากและเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะนอนข้างหรือบนท้องของฉัน ฉันนอนบนหลังของฉันวางลูกกลิ้งพิเศษไว้ใต้ขาของฉันเท่านั้น ฉันยังจำสิ่งที่ฉันรอด

ตั๋วเงินโรงพยาบาลและตั๋วยาซ้อนกัน

โดยรวมฉันอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลา 73 วัน เนื่องจากฉันไม่ใช่พลเมืองรัสเซียฉันถูกปลดจากโรงพยาบาลหลังจาก 2 เดือนอธิบายว่านี่คือทั้งหมดที่พวกเขาสามารถช่วยฉันได้เพราะฉันไม่มีนโยบายประกันสุขภาพภาคบังคับซึ่งออกให้กับชาวรัสเซียทุกคน

ฉันถูกไล่ออกจากโรงพยาบาลไม่ได้รับการรักษาและเสียชีวิต ฉันกลับถึงบ้านเดินบนไม้ค้ำด้วยบาดแผลที่เปิดโล่งไม่ได้รับการผ่าตัดและมีการวินิจฉัยโรคคอหอยของ NECROTIC FACCITIS จากส่วนเกินด้านล่างซ้าย ฉันได้รับมอบหมายขั้นตอนของนักกายภาพบำบัดนักกายภาพบำบัดและอื่น ๆ

และจากนั้นสิ่งที่ยากที่สุดก็เริ่มขึ้น: ตั้งแต่ฉันไม่ได้ลงทะเบียนในมอสโกและไม่ใช่พลเมืองรัสเซียการเข้าถึงยาฟรีกลายเป็นถูกปิดให้ฉัน

ฉันมีลูกสาว 1 คนและเงินเดือนสามีของฉันแทบจะไม่ได้รับการจัดการสำหรับค่าครองชีพของฉันฉันไม่สามารถไปทำงานได้เพราะสภาพของฉัน

ฉันหันไปหาเพื่อนเพื่อขอความช่วยเหลือ พวกเขาช่วยฉัน ช่วยฉันใช้เงินช่วยอุปกรณ์การแพทย์พิเศษสำหรับการบำบัดด้วยแม่เหล็กและอิเล็กโทร แต่ฉันไม่สามารถพึ่งพาพวกเขาได้อย่างต่อเนื่อง

ฉันได้รับมอบหมายการฝึกพิเศษเพื่อการฟื้นฟู

นับตั้งแต่ได้รับบาดเจ็บฉันได้พัฒนา contracture เนื่องจากเย็บแผลเนื่องจากแผลเป็นอยู่ใต้เข่าที่โค้งงอ มันยังยากมากที่จะเคลื่อนที่ไปมาโดยไม่มีไม้ค้ำ

กล้ามเนื้อน่องของขาเจ็บมาก การสิ้นสุดของเส้นประสาทหลังจากการผ่าตัด 2 ครั้งเพื่อทำความสะอาดแผลที่ติดเชื้อจะมีชีวิตขึ้นมาและมันเจ็บปวดมากและไม่เป็นที่พอใจสำหรับฉันที่จะเหยียบขาเจ็บ ฉันยังคงเดินเหยียบบนเท้าของฉันเท่านั้นฉันไม่สามารถเหยียบส้นเท้าของฉันได้เพราะเท้าของฉันไม่ถึงพื้นเนื่องจากการฝึก

เท้าซ้ายของฉันยังคงงอ 90 องศาเพื่อยืดขาของฉันฉันต้องได้รับการรั้งพิเศษซึ่งนักกายภาพบำบัดแนะนำให้ฉันซื้อในร้านขายอุปกรณ์ทางการแพทย์

รั้งพิเศษนี้มีค่าใช้จ่ายเป็นจำนวนมากฉันไม่มีเงินแบบนั้น หากไม่มีมันฉันไม่สามารถงอขาของฉันและยืดแผลเป็นใต้เข่าของฉัน ในตอนเย็นเมื่อฉันจะนอนขาของฉันขยายได้ 120 องศาในตอนเช้าเมื่อฉันตื่นขาของฉันกลับไปสู่สถานะเดิมที่ 90 องศา

รายละเอียดเกี่ยวกับเงินทุนที่จำเป็น

ฉันไม่ได้มีรูปถ่ายของค่าแท็กซี่และยาที่ฉันใช้ในการรักษามาตลอดเวลานี้ ทั้งหมดเจ็ดเดือนนี้ฉันซื้อยาราคาแพงขี้ผึ้งและยาเม็ด ฉันทาเท้าของฉันอย่างต่อเนื่องด้วยครีมเฮ, Kontraktububeksom, ดื่ม Detralex, Phlebodia, วิตามิน A และ E, decongestants และยาขับปัสสาวะ

อย่างไรก็ตามจำนวนเงินทั้งหมดที่ฉันใช้จ่ายจนกว่าฉันจะเขียนเรื่องนี้ (วันที่ 27 มกราคม) คือ 70,000 รูเบิล หรือเทียบเท่ากับ $ 1,127.71

เดือนที่เจ็ดผ่านไปแล้วเพราะฉันไม่เดินโดยไม่มีไม้ค้ำ รอยแผลเป็นกระชับและกดขาค้างไว้ บางครั้งอาการบวมที่ขาเนื่องจากระบบไหลเวียนโลหิตและน้ำเหลืองถูกรบกวน ยิ่งฉันอยู่ในสถานะนี้มากเท่าไรการหดเกร็งของขาของฉันก็จะยิ่งแข็งและโอกาสที่ฉันจะเริ่มเดินเป็นปกติมากขึ้นเดินได้เต็มที่เหมือนคนปกติที่มีสุขภาพดี

และฉันต้องการเดิน! !!! โปรดช่วยฉันให้สามารถเดินบนเท้าของฉันเอง !!!

ขอบคุณมาก!