อยากเลิกใช้ความรุนแรง ทำงาน เรียนหนังสือ

สวัสดี,

โปรดฟังเรื่องราวของฉันก่อน

ฉันอาศัยอยู่ในตุรกี เท่าที่ฉันจำได้ ฉันเคยเผชิญกับความรุนแรงตั้งแต่อายุ 6.7 ปี ทั้งความรุนแรงทางร่างกายและจิตใจ แม่ของฉันเปิดเผยฉันนี้เป็นเวลาหลายปี

เมื่อใช้ความรุนแรงทางกาย บางครั้งแขนของฉันจะเป็นสีม่วง และบางครั้งอาจมีร่องรอยในลำคอว่ามีคนพยายามจะฆ่าฉันด้วยการรัดคอฉัน บางครั้งแท่งไม้ก็หักใส่ฉัน ความรุนแรงทางจิตใจที่ใหญ่ที่สุดคือการถูกขังอยู่ในห้องใต้ดินมืดที่มีหนู กิ้งก่า และแมงมุม และอยู่ที่นั่นเป็นเวลานานโดยไม่มีอาหาร

ตอนเขาอายุ 11 หรือ 12 ปี พ่อของฉันเริ่มใช้ความรุนแรงทางร่างกาย การเฆี่ยนตีด้วยเข็มขัดเป็นเวลาหลายชั่วโมง การถูกลากผมจากสวนในบ้านมาที่บ้านหลายครั้ง ตาของฉันเป็นสีฟ้าและฉันไม่สามารถไปโรงเรียนได้เป็นเวลาหนึ่งเดือนและอีกมากมาย

ที่ผมจำได้มากที่สุดคือเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ตอนผมอายุ 19 เขาทุบตีผมเพราะผมอยากไปหาเพื่อนที่อาศัยในละแวกนั้น และปากผมยังไม่เปิดเกินสองนิ้วเพราะต่อยเขา โยนคางของฉันและบางครั้งฉันต้องให้อาหารเหลวเป็นเวลาหลายเดือนและเขาไม่ได้พาฉันไปพบแพทย์ เขาบอกว่าเขาทำเพราะฉันทำ

ปีที่แล้วฉันชนะสาขาสถาปัตยกรรมของมหาวิทยาลัย ฉันเป็นนักเรียนทุน 100 เปอร์เซ็นต์ ทั้งหมดที่เขาต้องทำคือจ่ายค่าลงทะเบียน แต่เขาไม่ได้ และบอกว่าฉันจะไม่ไปมหาวิทยาลัย และเพราะเขาไม่มีญาติของฉันช่วยฉัน โรงเรียนต่างๆ ให้การศึกษาออนไลน์เพราะโควิด-19 ฉันไม่สามารถแม้แต่จะเรียนออนไลน์ได้เพราะฉันไม่มีแม้แต่คอมพิวเตอร์ ฉันขัดขืนเป็นเวลา 2 เดือนและเข้าชั้นเรียนทางโทรศัพท์ แต่ไม่สามารถดูรายละเอียดใดๆ ของภาพใหญ่บนหน้าจอขนาดเล็กและไม่สามารถเรียนต่อได้ ฉันไม่สามารถหาสื่อการเรียนการสอนได้เพราะฉันไม่มีเงิน เนื่องจากฉันไม่มีโต๊ะที่บ้าน ฉันจึงทำการบ้านบนพื้นโดยใช้กำลัง

โปรดให้โอกาสฉันมีชีวิตอยู่ ฉันต้องการคุณ.

ฉันขัดขืนมาเป็นเวลานาน แต่ฉันไม่สามารถดำเนินการต่อได้ วันนี้ฉันอยากไปโรงเรียน ฉันต้องเสียค่าลงทะเบียนอีกครั้งและมีค่าใช้จ่ายมากมาย เช่น ตั๋วเครื่องบิน เอกสาร คอมพิวเตอร์ ฯลฯ ฉันต้องเก็บเงินนี้และไปโรงเรียนก่อนที่การลงทะเบียนของฉันจะถูกลบ นี่อาจเป็นสิทธิ์ในการศึกษาและโอกาสสุดท้ายในชีวิตของฉัน โปรดช่วยฉันด้วย

ฉันต่อสู้เพียงลำพังเพื่อสิ่งที่เป็นมนุษย์ที่สุด เช่น การเรียนและการใช้ชีวิตในศตวรรษที่ 21 ฉันอ้อนวอนพ่อกับแม่หลายครั้งแต่ก็ไม่ให้เงินสักบาท พวกเขาไม่ต้องการให้ฉันทำสิ่งที่มีมนุษยธรรมที่สุดในชีวิต เพราะมันไม่เพียงพอที่พวกเขาจะทำลายสุขภาพของฉันทั้งทางร่างกายและจิตใจ การไปโรงเรียนแห่งนี้จะเปลี่ยนชีวิตฉัน ฉันจะเรียนและทำงานไปพร้อม ๆ กัน

พี่ชายของฉันกำลังจะไปโรงเรียนมัธยมและเขายังคงเผชิญกับสิ่งที่ฉันเผชิญอยู่ ฉันเรียนรู้ที่จะยืนหยัดเพื่อตัวเอง แต่ฉันไม่สามารถทนต่อสถานการณ์ของเขาได้อีกต่อไป คุณไม่เพียงแต่ช่วยฉัน แต่คุณยังจะส่งผลต่อชะตากรรมของฉันและพี่น้องของฉันด้วย

เรื่องราวของฉันมีมากกว่านั้น แต่ฉันเขียนแค่หนึ่งในพันให้เธอเข้าใจฉัน

โปรดให้โอกาสฉันมีชีวิตอยู่ ฉันต้องการคุณ.

ฉันจะมีความสุขถ้าคุณใช้ปุ่ม [ความช่วยเหลือด้วยการแบ่งปัน] เพื่อแบ่งปันเกี่ยวกับโครงการของฉัน!