จากชีวิตธรรมดาสู่การนั่งรถเข็น

สวัสดีทุกคน,

วันที่ 19 ธันวาคม 2022 ดูเหมือนจะเป็นวันธรรมดา ฉันไปเที่ยวกัวเตมาลากับครอบครัวเพื่อฉลองคริสต์มาส และการเดินทางก็ดำเนินไปตามปกติ

เมื่อจู่ๆ ฉันเริ่มรู้สึกไม่ดี ฉันเริ่มมีอาการวิงเวียนศีรษะและอาเจียน ฉันจำได้ว่าเรากำลังเดินทางไปเที่ยวเมืองแห่งหนึ่ง ทันใดนั้นฉันก็เป็นลม หลังจากที่ครอบครัวของฉันช่วยฉันและพวกเขาขอรถพยาบาล ฉันมาถึงที่ใกล้ที่สุด โรงพยาบาล, เหตุการณ์ทำให้ร่างกายซีกซ้ายเป็นอัมพาตโดยไม่มีสาเหตุชัดเจน, ไม่มีประวัติบาดเจ็บที่ศีรษะหรือเหตุผิดปกติใดๆ, แพทย์ค่อนข้างงงว่าไม่ควรเกิดขึ้น, แพทย์ในกัวเตมาลาตกใจและถามว่า ครอบครัวของฉันจะกลับไปเม็กซิโกทันทีเพื่อพาฉันไปโรงพยาบาลเพื่อทำการทดสอบหลายอย่าง และนักประสาทวิทยาสามารถเห็นฉันได้

เมื่อเรามาถึงเม็กซิโก เราติดต่อผู้เชี่ยวชาญเพื่อให้พวกเขาดูแลกรณีของฉัน เราตระหนักว่าการศึกษา ค่ายา และการปรึกษาหารือนั้นค่อนข้างแพง และเป็นเรื่องยากมากที่ครอบครัวของฉันจะสามารถจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมดนี้ได้ นักประสาทวิทยา ผู้ที่รักษาฉันบอกว่าน่าจะเป็นโรคหลอดเลือดสมอง อย่างไรก็ตาม ต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมอีกมากเพื่อค้นหาว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉันและทำไมฉันถึงไม่สามารถเดินได้นานกว่าหนึ่งเดือน

มันยากเกินไปสำหรับฉันที่จะดำเนินชีวิตตามปกติกับสถานการณ์ปัจจุบันของฉัน มันยากสำหรับฉันที่จะเข้าห้องน้ำ มันยากมากสำหรับฉันที่จะอาบน้ำ มันยากมากสำหรับฉันที่จะใช้ชีวิตตามปกติ เราต้องคุยกับโรงเรียนเพื่อขออนุญาตเข้าเรียนออนไลน์

บางครั้งฉันก็คิดที่จะยอมแพ้ มันยากที่จะเดินต่อไปในชีวิตแบบนี้ ฉันเปลี่ยนไปจริงๆ 180• ฉันเห็นครอบครัวและคนที่รักฉันมากที่สุดถูกทำลายจากสถานการณ์ของฉัน แต่ทุกๆ วันฉันลุกขึ้นหวังว่าจะเดินได้อีกครั้ง เพื่อกลับไปใช้ชีวิตตามปกติ ฉันตั้งสติ และฝันถึงวันพรุ่งนี้ที่เต็มไปด้วยภาพลวงตา

โซเฟีย วาเลนเซีย ปาดิลล่า

อายุ 18 ปี

EdoMex- Calacoaya

มันจะช่วยฉันได้มากถ้าคุณสามารถแบ่งปันเรื่องราวของฉันหรือช่วยได้มากที่สุด ขอบคุณมากที่สละเวลาอ่านเรื่องราวของฉัน!

[หากคุณสนใจช่วยเหลือฉันแต่มีคำถาม คุณสามารถติดต่อฉันเพื่อส่งหลักฐานการศึกษาทางการแพทย์ ตลอดจนการตรวจเอกซเรย์และข้อมูลที่จำเป็นทั้งหมด]