Mark Anthony Cortez'in Daha Uzun Yaşamasına Yardımcı Olun

Merhaba. Ben Mark Anthony Cortez, 32 yaşında, özverili eşimin kocası ve 4 harika çocuğumun babasıyım.

Hayatım boyunca bir şeyler olana kadar mutlu ve sağlıklıydım ve hayatım kısa sürede tersine döndü. Son 2 yıldır sıradan mide ağrısı olduğunu düşündüğüm şeyi yaşıyorum. Geçen yıl kolostomi yaptırdım çünkü her zaman önlemenin tedaviden daha iyi olduğuna inandım. Sonuç normale döndü ve zihnimi endişelenmekten kurtardım.

Ancak 4 Nisan 2020'de, hastaneye kabul edildiğim normal tezgah üstü ağrı kesici ilaçlarla rahatlamayan başka bir keskin mide ağrısı yaşadım. Henüz 2 gün bile kabul etmedim, ancak sağlık ekibi beni acil bir ameliyatta geçirmeye karar verdi. Ne kadar zor olacağını bilmiyordum. Tıp alanında yeterince bilgili değilim ve daha önce hiç hastalanmadım.

İlk kez hastaneye kabul edildim 2. günümde "mezenteri iskemisine, S / P eksplorasyon laparotomisine, ileal ve kolonik rezeksiyona sekonder ileal artan kolon anstamozu" uyguladım. Hala ne olduğunu anlayamadım. her şey demek, ve hiç kimse benim gibi sağlıklı 32 yaşındaki bir adamın nasıl olduğunu cevaplayamıyor .. Uyandım ve midemin büyük bir kısmının nekrotize olduğunu, 1 metre kalın bağırsağımın (normalin normal boyutu) olduğunu söylediler yetişkin 1,5 metredir) artık yok.

Çocuklarımı görmeyi ve ailemle birlikte olmayı umarak eve gittim, ama kısa bir süre sonra yaramın açılması ve tekrar hastanede uyandım. Doktorlarım başka bir ameliyat yaptı ve bağırsaklarımın çürümüş bir bölümünü buldu. Doktora sordum, “Benim için hala bir şey kaldı mı?” Bu kez ince bağırsağım büyük ölçüde etkilendi. Bana sadece 40 cm ince bağırsağım kaldığı söylendi (yetişkinler için normal boyut 6 metredir). 1 metrenin yarısı bile yoktu. Sağlık ekibi bana vücudumun aynı şekilde çalışamayacağını söyledi, ihtiyacım olan doğru beslenmeyi elde etmek için hayatımın geri kalanında TPN'ye bağlı olacağım (bir torba TPN maliyeti Php 7,000 / gün) .

Tüm kabulüm için yoğun bakım ünitesindeydim, ancak eşimin veya ailemin herhangi bir üyesinin COVID-19 nedeniyle bir dakika bile beni görmesine izin verilmedi. Yoğun bakımda savaşıyordum ve tek istediğim eve gelip ailemle birlikte olmaktı.

Doktorlar kanımın çok kalın göründüğünü ve kalp fonksiyonumun düzensiz olduğunu söyledi. Kötü bir sepsis yaşıyorum ve böbreklerim de kapanıyor, bu da iyileşmem durumunda diyalize yol açabiliyor. Çalışmadan önce her sabah egzersiz yapıyorum ama şimdi desteksiz olarak oturamıyorum. Bunun sonu olacağını düşündüm, ama burada hala yoğun bakımda sadece benim için değil, özellikle de 4 umutlu çocuğum ve güçlü eşim için savaşıyorum. Ailemizin geçimini sağlayan kişi oldum ve yıllardır bu kadar çok çalıştığım her şeyin tıbbi faturalarıma harcanması tamamen kalbimi kırıyor. Yoğun bakımda günde 60.000 Php daha imkansız hale geliyor ama gerçekten daha iyi olmak ve doktorlarım ve hemşirelerimin tavsiyelerini takip etmek istiyorum.

Yardımınız için yalvarıyorum, küçük bir miktar benim ve ailem için uzun bir yol kat edecek. Çocuklarımı hala eşimle yetiştirmek ve iyileştiğimde diğer insanlara da yardım etmek istiyorum.

Lütfen, daha uzun yaşamama izin ver, ya Rab!